บนถนนสายลพบุรี-เพชรบูรณ์ ถนนลาดยางที่แสดงถึงความเจริญของสังคมเมือง แต่ห่างออกถนนเส้นนี้ไปเพียงไม่กี่เมตรกลับพบภาพที่แสดงความเหลื่อมล้ำในสังคมไทยระหว่างความร่ำรวยมั่งคั่งกับความยากจนข้นแค้น ภาพนั้นคือบ้านที่อยู่ในสภาพเก่าชำรุดทรุดโทรม หลังคามุงหญ้าคา ฝาผนังบุด้วยเศษไม้ที่เก่า ผ้าใบเก่าๆ ขาดและไม้ขัดแตะ นั่นคือบ้านของ น้องอ้อ หรือ ด.ญ.รุ่งอรุณ อายุ 10 ปี นักเรียนชั้น ป.4 โรงเรียนบ้านเขาขวาง อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี

เนื่องจากพ่อแยกทางกับแม่ไปมีครอบครัวใหม่ น้องอ้อจึงอาศัยอยู่กับแม่ซึ่งมีอาชีพรับจ้างทั่วไป กับตาและยายสูงอายุ รวมกันเป็น 4 ชีวิตในบ้านเก่าทรุดโทรมหลังนี้ น้องอ้อเป็นเด็กที่ค่อนข้างเรียนเก่ง ถึงแม้จะเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว พูดน้อย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะภาวะครอบครัวที่พ่อแม่หย่าร้าง และครอบครัวยากจน บนบ้านที่สภาพเก่าชำรุด ทรุดโทรม ทุกครั้งที่ฝนตกลงมา น้องอ้อบอกว่าต้องย้ายที่นอนบ่อยๆ เพราะในบ้านที่มุงด้วยหญ้าคาเก่าผุ มีรอยรั่วหลายจุด ยายต้องหากระป๋องน้ำมารองไว้

มูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ. เพื่อเด็กและเยาวชน ได้ช่วยเหลือครอบครัวน้องอ้อให้เข้าร่วม กิจกรรมคลังอาหารในครัวเรือน โดยมอบไก่ไปเลี้ยงที่บ้าน 4 ตัว ขณะนี้ไก่ทั้ง 4 ตัวของน้องอ้อออกไข่ให้ทุกวันๆละ 3-4 ฟอง

"หนูดีใจมากค่ะที่ได้ไก่มาเลี้ยง ยายนำไข่มาทำกับข้าวให้หนูกินทุกวันเลยค่ะ หนูจะดูแลไก่ไว้อย่างดี ขอบคุณ ซี.ซี.เอฟ.มากค่ะ" น้ำเสียงที่สดใสแม้สายตายังเศร้า สะท้อนว่าน้องอ้อเริ่มมองเห็น ความหวัง ขึ้นมาบ้าง

อาจเป็นเพียงการเริ่มต้นเล็กๆ เพื่อช่วยเหลือชีวิตยากไร้ให้มีอนาคตที่ดีขึ้น แต่บนเส้นทางสายนี้คงอีกยาวไกลกว่าที่ครอบครัวเล็กๆ นี้จะยืนด้วยตัวเองอย่างมั่นคงได้ น้องอ้อ และเด็กที่ยากไร้อีกหลายชีวิตยังคงรอการช่วยเหลือจากทุกท่านอยู่

วัฒนา นราพล
ผู้ประสานงานภาค
8 มิถุนายน 2559