“การให้ไม่ว่ามากหรือน้อย แต่ถ้าผู้รับต้องการ  มันจะเป็นส่งที่มีคุณค่ามากกับคนรับและให้โอกาสตัวเองได้เป็นผู้ให้” คุณมยุรัตน์ รักเกียรติ์  ผู้อุปการะของ “น้องใหม่” กล่าวไว้ในวันที่เดินทางมาพบเด็กในอุปการะที่จังหวัดอุดรธานี เมื่อวันที่ 1 เมษายน 2566 นอกเหนือจากความสุขจากการเป็นผู้ให้และความอบอุ่นที่เด็กได้รับจากผู้อุปการะในวันนี้ ท่านยังเมตตาให้คำแนะนำเรื่องการศึกษาและช่วยแนะแนวทางการหารายได้แนวทางสร้างอาชีพใหม่ ๆ สร้างแรงจูงใจในการหารายได้เสริมเพื่อเก็บไว้เป็นทุนการศึกษาให้น้องใหม่ เพราะตอนนี้น้องเรียนอยู่ ม.5 แล้วการเรียนในระดับที่สูงขึ้นจำเป็นต้องใช้เงินเรียนต่อสูงขึ้นด้วย ท่านจึงแนะให้ลองมองหาลู่ทางหรือช่องทางการฝึกอาชีพควบคู่ไปด้วย เพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมหากเรียนจบในระดับ ม.6 และต้องเรียนต่อในระดับปริญญาตรี

ก่อนเดินทางกลับผู้อุปการะได้พาน้องและแม่ไปรับประทานอาหารร่วมกันและมอบของขวัญให้กับน้องใหม่ ส่วนน้องและแม่ก็ได้เตรียมของฝากมามอบให้กับผู้อุปการะ เป็นมวยนึ่งข้าวเหนียว, กล้วยน้ำว้า, มะขามเปรี้ยว,หน่อไม้สดดอง แม้ของนั้นมีมูลค่าไม่มากมายแต่ก็สร้างรอยยิ้มและความประทับใจให้แก่ผู้อุปการะที่ได้รับของฝากจากเด็กในอุปการะในครั้งนี้เป็นอย่างมาก