น้องกี้ หรือ พงษ์อนันต์ เข้าเป็น เด็ก ซี.ซี.เอฟ. บ้านดุง จ.อุดรธานี ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2551 ตอนนั้นน้องเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ได้เข้าร่วมกิจกรรมเสาร์สัมพันธ์ ค่ายทักษะชีวิต และเข้ารับการฝึกอบรมให้เป็นเยาวชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง

น้องกี้มีความฝันอยากทำงานเป็นช่างไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์ ควบคู่กับการทำเกษตร ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อมีอาชีพมั่นคง และมีคลังอาหารในบ้านไว้กินตลอดทั้งปี น้องกี้ จึงเลือกศึกษาต่อที่วิทยาลัยเทคโนโลยีพณิชยการบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี สาขาช่างอุตสาหกรรมไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ และนำสิ่งที่เรียนรู้จาก ซี.ซี.เอฟ. ได้แก่ การปลูกพืชเลี้ยงสัตว์ สร้างแหล่งอาหารในครัวเรือน นำมาปฎิบัติเพื่อลดรายจ่าย เพิ่มรายได้ และการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์

น้องกี้ได้รวมกลุ่มกับเด็กแถวบ้านที่มีความสนใจในการทำพานบายศรีจากใบตอง ร่วมกันทำหารายได้เสริมให้กับครอบครัว การที่น้องกี้เป็นคนใฝ่เรียนรู้เพื่อพัฒนาตัวเองอย่างต่อเนื่อง มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ จึงได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้นำกลุ่มเยาวชนด้านงานประดิษฐ์พานบายศรีจากวัสดุท้องถิ่น

นางประดับดวง แม่ของกี้ กล่าวด้วยความรู้สึกตื้นตันใจในตัวลูกชายคนเดียวของครอบครัว “การใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ต่อกับตัวเขาเองและคนรอบข้างเป็นสิ่งดีที่เกิดขึ้น สิ่งเหล่านี้จะช่วยลดความเสี่ยงที่เขาจะมุ่งสู่อบายมุข ดีใจที่เห็นเขามุ่งทำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์กับตัวเขาเอง ไม่ใช่แค่ตัวเอง ครอบครัว โรงเรียน และคนรอบข้างเขาก็ยังใส่ใจ”

ไม่ใช่เพียงแต่น้องกี้เท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงและพัฒนาตัวเอง พ่อแม่ของน้องกี้ เมื่อได้เข้าร่วมกิจกรรมกับโครงการ ซี.ซี.เอฟ. ก็ปรับเปลี่ยนวิธีคิดในการเลี้ยงลูกส่งเสริมพัฒนาการของลูก ให้ลูกทำในสิ่งที่ชอบ คอยให้คำปรึกษา สนับสนุน ชี้ทางถูกผิดให้ลูกรู้ อย่างถูกต้อง เหมาะสม

กี้และกลุ่มเพื่อนรวมตัวกันทำพานบายศรีเพื่อนำไปขาย

พรเทพ รัตนเรืองศรี
ผู้ประสานงานภาค
2 กันยายน 2559