"เมื่อไหร่หนูจะได้ไปร้อยมาลัยขายเอาเงินช่วยมูลนิธิฯ อีกคะ" น้องเจเน็ต หรือ เด็กหญิง สิริพร ถามดิฉันทุกครั้งที่เจอหน้ากัน

หนูน้อยวัย 8 ขวบคนนี้ อาศัยอยู่ในชุมชนแออัด อยู่ในห้องแคบๆ พื้นและผนังบ้านผุพัง ริมคลองสามเสน ตอนเด็กๆ ด้วยความซนและตัวเล็กทำให้น้องร่วงลงไปตามช่องไม้เก่าๆ เพราะตาและยายไม่มีเงินซ่อมบ้าน ห้องแคบๆ ที่มุงด้วยสังกะสีทั้งหลังคาและฝาบ้าน ทำให้ในบ้านร้อนมาก ด้วยความเป็นเด็กซุกซน น้องจะชอบวิ่งไปอาศัยตากแอร์เย็นๆ และเล่นกับเพื่อนที่ร้านเกมส์หน้าปากซอยบ้าน

สิ่งที่ดิฉันกังวลคือ การเรียนรู้แบบไม่ได้ตั้งใจของน้องเจเน็ตและเด็กๆ ในชุมชน เมื่อเห็นพฤติกรรมการเล่นของพี่ๆ ในชุมชนทุกวัน และคิดว่าเป็นสิ่งที่ดี ก็จะทำตามกันไป ดังนั้นสิ่งที่มูลนิธิฯ สามารถทำได้คือพยายามหากิจกรรมให้น้องๆ ในชุมชนรวมทั้งเจเน็ตได้ทำ น้องเจเน็ตชอบเข้าร่วมกิจกรรมมากโดยเฉพาะการสาธิตการร้อยมาลัย เพราะต้องช่วยยายร้อยมาลัยขายจึงทำให้น้องเจเน็ตร้อยมาลัยเก่งมาก มีอย่างเดียวที่ยายไม่ให้น้องทำคือการเดินขายพวงมาลัยตามสี่แยกไฟแดง แต่ตัวน้องเองก็อยากไปขายกับเพื่อนเพราจะได้นำเงินมาช่วยตากับยาย

น้องเจเน็ต ได้เข้าร่วมร้อยพวงมาลัยขายในงานประชุมใหญ่ของ โครงการพัฒนาเด็ก ซี.ซี.เอฟ. กรุงเทพฯ เป็นปีที่ 2 แล้ว เมื่อขายพวงมาลัยได้น้องเจเน็ตจะนำเงินกำไรนั้นมาบริจาคให้กับมูลนิธิฯ ต่อ จากที่เคยเป็นผู้รับก็เปลี่ยนมาเป็นผู้ให้ด้วย  ถึงแม้อายุของน้องจะไม่ถึงเกณฑ์การเข้าร่วมกิจกรรมในบางกิจกรรมแต่เจ้าหน้าที่ก็จะพาเขาไปด้วยเพื่อให้เขาเรียนรู้สิ่งดีๆ และเปิดโลกภายนอกชุมชนให้กับน้องเจเน็ต

ฝาผนังห้องครัวที่ผุพัง จนมองเห็นคลองสามเสนด้านล่าง

น้องเจเน็ต (คนที่ 2 จากทางซ้าย) มาช่วยร้อยมาลัยกับเพื่อนๆ เพื่อนำเงินมาช่วยเหลือมูลนิธิฯ

สลิลทิพย์ เจริญทรัพย์
ผู้ประสานงานภาค
18 เมษายน 2559