ไม่มีคำว่าสายไป ถ้าตั้งใจเรียนรู้ “แม่ลี” จ.อุดรธานี
[29 พฤศจิกายน 2567] ที่ทำไปทั้งหมดนั้นก็เพราะ “ความภาคภูมิใจ” ที่ได้ทำงานร่วมกับมูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ ทุกวันมึความสุขที่ได้มีโอกาสช่วยเหลือเด็ก ๆ
ชีวิตต้องสู้ “น้องเฟิร์น” จ.ศรีสะเกษ
[23 กันยายน 2567] “อยากกินลูกชิ้นปิ้งแต่ในกระเป๋าไม่มีเงินสักบาท หนูกับพี่ต้องวิ่งเข้าบ้านเพราะไม่อยากเห็นรถขายลูกชิ้นและรอจนกว่ารถจะวิ่งผ่านไป จึงค่อยพากันออกมาเล่นนอกบ้าน”
ตามังกร สูงวัยใจเกินร้อย จ.ชัยภูมิ
[27 พฤษภาคม 2567] ถ้าเราเชื่อมั่นว่าทำได้ ต่อให้ต้องย้ายภูเขา ถมทะเล ในที่สุดก็สำเร็จจนได้
"ถิ่นพุทธธรรม นำปัญญา" วัดป่านาคำน้อย จังหวัดอุดรธานี
6 พฤษภาคม 2567 "ทำไมคนจึงมาทำบุญที่วัดนี้ ทั้ง ๆ ที่ชาวบ้านต้องเดินทางมาไกลหลายร้อยกิโลเมตร?"
ฝึกอ่าน เขียน เรียนรู้ "หนูเขียนคล่อง" จ.น่าน
26 เมษา 2567 เด็กนักเรียนจำนวนไม่น้อยยังคงมีปัญหาด้านทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทยไม่คล่องสมตามวัย
ของขวัญวันเกิดของ "น้องสิบทิศ" จ.สตูล
"ปกติน้องไม่เคยได้ของขวัญวันเกิด ไม่เคยมีเค้กวันเกิดเหมือนเด็กคนอื่น ๆ วันเกิดจึงเป็นแค่เพียงวันธรรมดาเหมือนวันอื่นทั่วไป จนวันนี้ที่พี่ ๆ ซี.ซี.เอฟ. มาหาพร้อมมอบของขวัญที่เป็นกล่องใบใหญ่และการ์ดอวยพรให้น้องสิบทิศ ดิฉันปลื้มใจและดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ"
พลังใจมุ่งมั่น เพื่อฝันเด็กดอย "ครูสุวิทย์" จ.เชียงใหม่
พลังใจมุ่งมั่น เพื่อฝันเด็กดอย "ครูสุวิทย์" จ.เชียงใหม่ จากชีวิตที่ต้องดั้นด้นขวนขวายผ่านความยากลำบากมาตั้งแต่ยังเยาว์วัย จนเติบใหญ่มีหน้าที่การงานด้วยการเป็นครู
"ต้นกล้า" แห่งความหวัง จ.สกลนคร
"ผมจะต้องหาย ผมจะต้องได้กลับบ้าน ผมจะสู้" คำพูดของต้นกล้าทำให้ยายใจชื้นขึ้น มีกำลังใจที่จะสู้ไปด้วยกันให้ถึงวันที่จะต้องจากลา
หม้อหุงข้าวใบใหม่ ดีต่อใจให้และผู้รับ จ.บุรีรัมย์
“หนูอยากได้หม้อหุงข้าวใบใหม่” เมื่อได้ยินครั้งแรก หลายคนอาจสงสัยว่าเพียง “หม้อหุงข้าว” ทำไมถึงอยากได้มากถึงเพียงนี้
แสงสว่างท่ามกลางความมืดมิด ของ “น้องเนย” จ.เลย
“ซีซีเอฟ เป็นแสงสว่างนำทาง ช่วยให้หนูได้กลับมามองเห็นอีกครั้ง” คำพูดของน้องเนยที่ได้บอกกับเจ้าหน้าที่มูลนิธิ ฯ จ.เลย
