“ตอนเด็ก ๆ หนูเคยอาศัยอยู่ในชุมชนเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ในซอยประดิพัทธ์ 15 ป้าและสามีของป้าเป็นคนเลี้ยงดูและส่งเสียมาโดยตลอด พ่อและแม่มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายในครอบครัว ป้าของหนูเปิดร้านเล็ก ๆ ขายของในซอยบางวันขายได้มาก บางวันก็ขายแทบไม่ได้เลย มีอยู่วันหนึ่งหนูจำได้อย่างแม่นยำ เจ้าหน้าที่มูลนิธิ ฯ ลงสำรวจเด็กในพื้นที่กรุงเทพมหานครที่ชุมชนเขตอุทัยรัตน์ ในวันนั้นเอง หนูได้เข้าโครงการของมูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ ตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาตั้งแต่นั้นมา
วันนี้หนูเป็นพยาบาลแล้ว...
กว่า 10 ปี ผู้อุปการะและพี่ ๆ มูลนิธิ ฯ ได้ดูแลหนูหลาย ๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นการเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ทำให้ได้เรียนรู้การอยู่ร่วมกับผู้อื่น การมีน้ำใจและการแบ่งปัน ได้รับสนับสนุนอุปกรณ์การเรียน เครื่องนุ่งห่ม รวมไปถึงได้รับทุนการศึกษา หนูขอบคุณสำหรับโอกาสดี ๆ ที่ช่วยสนับสนุนความสำเร็จของหนูในวันนี้และสนับสนุนโอกาสทุก ๆ ด้าน ให้หนูได้ก้าวสู่ความฝันที่ได้ตั้งใจไว้ หนูเลือกเรียนพยาบาล เพราะอยากช่วยเหลือผู้อื่นให้หายจากการทรมานจากการเจ็บปวด สุดท้ายนี้ขอขอบคุณมูลนิธิ ฯ และขอกราบขอบพระคุณท่านผู้อุปการะอีกครั้งที่ท่านเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้หนูมีโอกาสทางการศึกษา และมีโอกาสประกอบอาชีพเลี้ยงดูตนเองและครอบครัวรวมทั้งได้เป็นแรงสำคัญในการช่วยเหลือบุคคลในสังคม”
เรื่องเล่าจาก “น้องเลิฟ” เด็กน้อยผู้เคยได้รับ สู่ผู้ให้ในผู้สายอาชีพพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลนครนายก อดีตเด็ก ซี.ซี.เอฟ. ในพื้นที่โครงการกรุงเทพ เขตอุทัยรัตน์
