วราพร พิทักษ์กุล ผู้ช่วยพยาบาลสาวแห่งบ้านหนองแดง จ.หนองคาย ครอบครัวที่ดูเหมือนจะอบอุ่นและมีความสุข มีพ่อแม่ลูก 3 ชีวิต อยู่ด้วยกันในบ้านหลังเล็กๆ แต่เมื่อชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ครอบครัวของเธอต้องเผชิญกับปัญหาความยากจน ต้องหาเช้ากินค่ำ พ่อแม่รับจ้างทำงานทุกอย่างเพื่อให้ได้เพื่อให้ได้เงินมา แต่รายได้แทบไม่พอกิน บางครั้งต้องกู้หนี้ยืมสิน
แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็เข้าข้างเธอ เมื่อ มูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ. รับเธอเข้มาอยู่ในโครงการอุปการะเด็กตั้งแต่เธออายุได้ 6 ขวบ เธอได้รับความช่วยเหลือ ด้านการศึกษา และอุปกรณ์การเรียนต่างๆ และที่สำคัญระหว่างอยู่ในโครงการฯ เธอได้ร่วมกิจกรรมศึกษาดูงานต่างๆ กับมูลนิธิฯ และได้พัฒนาตนเองหลายด้าน ทำให้เธอกล้าคิดกล้าทำ และกล่าแสดงออกมากขึ้น
ความยากจนเป็นตัวขวางกั้นความสุขของทุกข์คนในครอบครัวเพราะทุกคนต้องดิ้นรนเพื่อมีชีวิตรอด เธอเคยมีความฝันว่าโตขึ้นอยากเป็นพยาบาล เพราะจะช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน แต่เมื่อมองสภาพครอบครัวก็รู้วามันเป็นได้เพียง "ฝันอันเลือนลาง" แต่เธอโชคดีที่ได้รับการช่วยเหลือจากมูลนิธิฯ ผ่านโครงการอุปการะเด็กและเธอมีผู้อุปการะ ซึ่งเป็นชาวอเมริกัน คอยดูแลให้การสนับสนุนด้านค่าเล่าเรียน และอุปกรณืการศึกษาช่วงเวลานี้เองที่ความฝันอยากเป็นพยาบาล กลับส่องสว่างขึ้นอีกครั้ง
หลังจากเรียนจบ ม.6 เธอก็สอบเข้าเรียนสายพยาบาลซึ่งเป็นการเรียนระยะสั้น 1 ปีด้วยความที่เธอเป็นเด็กขยันตั้งใจเรียนทำให้เธอเรียนจบในเวลาอันรวเร็ว และปัจจุบันเธอได้เป็นผู้ช่วยพยาบาลอยู่ที่ โรงพยาบาลหนองคายวัฒนา สมใจหวังและเธอได้นำความรู้ ความสามารถท้งหมดทีมีมาช่วยเหลือผู้ป่วยและผู้ที่เดือดร้อน อีกทั้งมีอาชีพมีรายได้ สามารถรับผิดชอบตัวเองและครอบครัวได้เป็นอย่างดี
"เรื่องดีที่สุดในชีวิตของฉัน คือการได้เรียนกนังสือและเป็นผู้ช่วยพยาบาลอย่างใจฝัน"
