จันทร์เพ็ญ สีหาพล สาวน้อยนักพัฒนา ปัจจุบันเธอมีตำแหน่งเป็น เจ้าหน้าที่พัฒนาชุมชน ของ อบต. บ้านฝาง จ.หนองคาย เธอมีพี่น้อง 3 คน เธอเป็นลูกสาวคนโต ที่ต้องรับผิดชอบดูแลน้องๆ และช่วยครอบครัวหารายได้ พ่อแม่ของเธอทำนา ทำไร่ เมื่อหมดหน้านา ก็หมดหนทางหารายได้ ครอบครัวต้องอยู่กันอย่างขัดสน ทนทุกข์ลำบากอยู่ในบ้านหลังน้อยๆ ในขณะที่เพื่อนวัยเดียวกันได้เที่ยวเล่นสนุกสนาน แต่เธอกลับต้องทำงานหนักเพื่อแบ่งเบาภาระครอบครัว
วันหนึ่งโอกาสดีที่เปลี่ยนชีวิตเธอก็มาถึง เมื่อ มูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ. รับเธอเข้ามาในโครงการอุปการะเด็กของมูลนิธิฯ เธอได้เรียนหนังสือ ได้มีอาหารอิ่มท้อง และมีเพื่อน จนเธอรู้สึกว่าชีวิตช่วงนั้น เหมือนกับความฝัน
"คุณเคยคิดไหมว่า การที่เราหยิบยื่นโอกาสเล็กๆ บางอย่างให้กับใครบางคนนั้น โอกาสเล็กๆ เหล่านั้นอาจสามารถพลิกชีวิตครั้งยิ่งใหญ่ให้เขาได้อย่างน่าอัศจรรย์" เธอกล่าว
จากครอบครัวที่หาเช้ากินค่ำ เมื่อจันทร์เพ็ญได้เข้ามาอยู่ในโครงการอุปการะเด็กของมูลนิธิ ชีวิตก็เปลี่ยนไป เธอได้รับการดูแลจากผู้อุปการะ Mr.Jone Merry Donson ซึ่งเป็นชาวต่างประเทศ เธอได้ไปโรงเรียน ได้ทำกิจกรรม ได้ออกค่าย และเธอได้ไปเที่ยวในที่ที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้ไป ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากที่สุด และรู้สึกซึ้งใจในการช่วยเหลือทุกอย่าง ที่แห่งนี้ทำให้เธอมีความฝันว่าเมื่อเธอโตขึ้นเธออยากเป็น ปลัดหญิง ที่คอยพัฒนาดูแลชุมชนให้อยู่อย่างมีความสุข
หลังจากเธอเรียนจบปริญญาตรี เธอก็โชคดี สอบเป็นเจ้าหน้าที่ อบต.ได้สำเร็จ ในตำแหน่ง นักพัฒนาชุมชน เธอได้นำความรู้และประสบการณ์ที่เคยได้รับจากมูลนิธิฯ มาพัฒนาและช่วยเหลือชุมชนอย่างมุ่งมั่นจนถึงทุกวันนี้ และเมื่อใดที่เธอว่างเว้นจากงานประจำ เธอก็มักจะแวะมาร่วมกิจกรรมต่างๆ ที่มูลนิธิฯ จัดขึ้นอยู่เสมอ เธอบอกทิ้งท้ายว่า “มีวันนี้ได้ก็เพราะมีซี.ซี.เอฟ.”เธอจึงอยากจะตอบแทน
ท้ายสุด เธอกล่าวถึงผู้อุปการะอย่างซึ้งใจว่า "เป็นบุญของฉันได้ที่เจอคนใจดี มีเมตตา" ขอบคุณสำหรับน้ำใจ และโอกาสที่หยิบยื่นให้ "ไม่เคยเจอหน้ากันแต่คิดถึงด้วยใจ" และวันใดมีโอกาสก็อยากจะตอบแทนคุณ
